داوود میرباقری کارگردان کارکشته حوزه تاریخ اسلام که پیش‌ازاین با ساخت سریال‌هایی مثل «امام علی (ع)»، «مختارنامه»، «مسافر ری» و … تبحرش را نشان داده، بیش از دو دهه است که عزم ساخت سریال «سلمان فارسی» را دارد. آذر پارسال بود که دکتر علی عسکری، رئیس سازمان صداوسیما در دفترش با حضور عوامل سریال، پیش‌تولید رسمی آن را اعلام کرد. رئیس رسانه ملی، چند ماه قبل هم در کنار داوود میرباقری در شهرک سینمایی نور از لزوم ساخت این سریال گفته بود.
او در جشنواره تولیدات مراکز استان‌های صداوسیما که مرداد امسال در بجنورد برگزار شد از شناسایی حدود 20 هزار بازیگر از 29 استان برای بازی در ١٥٠٠نقش سریال «سلمان فارسی» خبر داده بود. داوود میرباقری هم با اعلام این‌که بزرگی ساخت سریال سلمان فارسی، سه برابر مختارنامه است، سفرهای متعددی به مناطق مختلف داخل مثل جزیره قشم، کویر شهداد و … همچنین کشورهایی مانند مراکش، تونس، ترکیه، ارمنستان و گرجستان برای بررسی لوکیشن‌ها داشته و حتی حرف از ساخت شهرکی سینمایی در حومه تهران در میان است تا بخش‌هایی از تیسفون و… را در آن بسازند. گوشه‌ای از کارگاه‌های وسایل و لباس‌های پروژه هم در سوله‌ای در شهرک سینمایی غزالی مستقرشده که مرتضی میرباقری، معاون سیما هم از آن بازدید کرده است.
غلامرضا الماسی، قائم‌مقام سابق سیمافیلم هم چندی قبل گفته بود سریال «سلمان فارسی» همین پاییز جلوی دوربین می‌رود. ظاهر امر نشان می‌دهد که عزم مسئولان رسانه ملی و عوامل برای ساخت این سریال جدی است، اما نگاهی به مسیر 10 سالی که از پایان ساخت سریال «مختارنامه» تاکنون طی شده و خبرهای مستمر از آغاز ساخت سریال «سلمان فارسی» که هیچ‌گاه جامه عمل به تن نکرده، نگران‌کننده است.
شاید در کلام، همه‌چیز جدی است، اما انگار اراده برای آغاز ساخت و مسئله سلمان و جایگاه او برای ایرانی‌ها به مرحله اجرا نمی‌رسد. بهانه مشکلات اقتصادی هم بیشتر به ترفندی برای شانه خالی کردن از مسئولیت رسانه‌ای و فرهنگی می‌ماند، چه این سریال اگر وارد فاز ساخت شود به‌تنهایی و فارغ از تأثیرات هنری، به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی می‌تواند ماه‌ها برای ده‌ها نفر تولید اشتغال کند. ضمن این‌که بهره‌گیری از تجربیات نمونه‌های جهانی مانند سریال «بازی تاج‌وتخت» و استفاده از کارگردان مستر و گروه‌های موازی که هم‌زمان کار را پیش ببرند، می‌تواند بر سرعت کار هم بیفزاید که صدالبته گریزی از آن نیست.
این تعلل در حالی است که تابه‌حال حداقل دو اثر غیر ایرانی درباره یار ایرانی پیامبر (ص) ساخته‌شده است. یکی، مستند درام یک‌ساعتی به نام «روزبه» که توسط ازهر خمیس، کارگردان عراقی به سفارش موسسه الکفیل ساخته‌شده که بخش‌هایی از آن هم در ایران تصویربرداری شده است و دیگری فیلم انیمیشنی «سلمان فارسی» ( Salman the Persian) است که ریچارد ریچ، کارگردان آمریکایی ساخته که محصول کمپانی ریچ کرست و شرکت بدر اینترنشنال است. از سوی دیگر مزار سلمان فارسی در مدائن، شهری در 30 کیلومتری جنوب بغداد به دلایل امنیتی، غریب و کم زائر است و حتی در مسیر راهپیمایان اربعین هم نیست. همان طور که به واسطه سریال مختارنامه، مزار مختار در کوفه رونق گرفت، ساخت سریال «سلمان فارسی» هم می‌تواند این مزار بی‌زائر را رونق دهد.
زندگی سلمان، داستان پرماجرایی است. اشراف‌زاده‌ای که در خانواده زرتشتی متمولی در ایران به دنیا آمد. کنجکاوی مذهبی‌اش باعث شد قید آرامش اشرافی را بزند، دینش را عوض کند، مسیحی شود و حدود 6هزار کیلومتر شهر به شهر برود تا نهایتا پیامبر آخرالزمان را در مدینه ببیند. تاریخ در برابر سلمان، مملو از غبار است. از نام، محل و تاریخ تولد تا مسیر حرکت، نحوه ازدواج و تاریخ درگذشت و سن و سالش. ساخت سریال «سلمان فارسی» می‌تواند تا حد زیادی غبار غربت را از این یار ایرانی پیامبر (ص) بزداید.
انتهای پیام/#
